رابطه ابعادطرح واره های ناسازگار اولیه وتمایز یافتگی با رغبت به ازدواج در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه

هدف: پ‍ژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرحواره­های ناسازگار اولیه، تمایز یافتگی و رغبت به ازدواج در بین دانشجویان دختر و پسر انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه­ دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی‏91-1390 بود. نمونه مورد بررسی 120 دانشجو(31 پسر و 89 دختر) بودند. ابزار پژوهش« پرسشنامه طرح­واره­ها یانگ،1991» و «پرسشنامه تمایز یافتگی»  و «پرسشنامه رغبت به ازدواج »بود. تجزیه وتحلیل داده­ها با استفاده ازآزمون t گروه­های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به‏گام انجام شد. یافته­ ها: نتایج رگرسیون گام به‏گام نشان داد که متغیر دیگر جهت مندی توانست  بازخورد به ازدواج را تبیین کند.  همچنین متغیرهای دیگر جهت مندی و بریدگی وطرد توانستند در دوگام آمادگی و تمایل به ازدواج را تبیین کنند. نگرش به پیامدهای ازدواج به وسیله بریدگی و طرد و محدودیت­های مختل تبیین شد. موانع ازدواج به وسیله  خودگردانی مختل تبیین شد.خودگردانی مختل و دیگر جهت مندی نیز توانستند در دوگام رغبت به ازدواج را تبیین کنند. بازخورد  به ازدواج به وسیله  واکنش پذیری عاطفی و گریز عاطفی تبیین گردید. آمادگی و تمایل به ازدواج به وسیله متغیرهای جایگاه من و گریز عاطفی تبیین شد. موانع ازدواج  و رغبت به ازدواج به وسیله  متغیر جایگاه من  تبیین گردید. نتیجه‏ گیری: یافته های این پژوهش، نقش طرحواره­های ناسازگار اولیه و تمایز یافتگی را در پیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان  مورد تأیید قرار دادبه طوری که این یافته­ها را می­توان در مداخلات بالینی مرتبط با ازدواج و خانواده مورد استفاده قرار داد.